Gaap je de hele dag, ook al heb je de nacht ervoor een paar uur geslapen? Word je midden in de nacht wakker om water te drinken vanwege een droge mond? Of maakt je partner je wakker omdat je constant snurkt? Als dit een bekende aandoening voor je is, kun je slaapapneu overwegen.
Wat is slaapapneu?
Slaapapneu is een "potentieel ernstige slaapstoornis waarbij de ademhaling herhaaldelijk stopt tijdens de slaap. Volgens de Mayo-Clinic "Als u luid snurkt en u zich moe voelt, zelfs na een volledige nacht slaap, kunt u slaapapneu hebben". Snurken op zichzelf is echter niet per se een teken van slaapapneu. Wat er gebeurt bij slaapapneu, is dat u stopt met ademen tijdens uw slaap, hetzij omdat uw luchtwegen geblokkeerd zijn (obstructief slaapapneu) of omdat uw hersenen uw ademhaling niet goed regelen (centrale apneu). Het resulterende zuurstofgebrek activeert een overlevingsreflex die u lang genoeg wakker maakt om de ademhaling te hervatten. Hoewel deze reflex u in leven houdt, verstoort het uw slaapcyclus, waardoor u geen goede slaap krijgt. Sleep Apnea Cleveland Clinic
Soorten slaapapneu
- Obstructief slaapapneu : Obstructief slaapapneu is de meest voorkomende vorm van slaapapneu en treedt op wanneer de bovenste luchtwegen geblokkeerd raken doordat de spieren in de keel of keelholte ontspannen en de luchtstroom naar de longen blokkeren. Door de afname van zuurstof in het bloed wordt het sympathische zenuwstelsel geactiveerd en geeft het een wake-up call om verstikking te voorkomen. Meestal gebeurt dit ontwaken onbewust, maar hierdoor wordt de diepe REM-slaap onderbroken.
- Centraal slaapapneu : Dit is vrij zeldzaam en wordt veroorzaakt door een aandoening van het centrale zenuwstelsel. Het ontstaat wanneer de hersenen niet de juiste signalen naar de spieren sturen die de ademhaling regelen. Centraal slaapapneu wordt echter meestal geassocieerd met een onderliggende ziekte, zoals een beroerte of hartfalen.
- Gemengde apneu: Er is een derde type slaapapneu, een combinatie van de twee voorgaande. Patiënten met dit type apneu lijken in eerste instantie te lijden aan obstructieve slaapapneu, maar na verloop van tijd is de behandeling van obstructieve slaapapneu met een CPAP-apparaat niet meer effectief. In dat geval is een BiPAP-apparaat de aangewezen behandeling.
Symptomen die erop wijzen dat u mogelijk aan slaapapneu lijdt
- Luid snurken, vaak afgewisseld met hijgen, waardoor de mensen om u heen wakker worden.
- Plotseling ontwaken door een gevoel van verstikking.
- U wordt 's ochtends wakker met keelpijn en/of een zeer droge keel, omdat u door uw mond moet ademen vanwege de apneu.
- Slaperigheid overdag.
- Ochtendhoofdpijn en aandachtsverlies door slaapgebrek.
- Gebrek aan energie, zelfs na een hele nacht slapen, kan het gevolg zijn van ademhalingsproblemen. U kunt dan onbewust wakker worden en komt niet in de REM-slaap.
- Gastro-oesofageale reflux tijdens de slaap of bij het ontwaken in de ochtend.
- Verminderde concentratie en geheugenstoornissen.
- Prikkelbaarheid en stemmingswisselingen.
- Seksuele disfunctie.
- Vaak 's nachts urineren.
Wie krijgen het vaakst de diagnose slaapapneu?
Het is bewezen dat er een aantal belangrijke factoren zijn die kunnen bijdragen aan het ontstaan van een slaapstoornis, zoals slaapapneu. Enkele hiervan zijn:
Obesitas: Mensen met een BMI die hoger is dan normaal, hebben een grotere kans op slaapapneu. Volgens onderzoek ligt de kans op slaapapneu bij mensen met obesitas op 40%. "Vetafzettingen in de keel en rond de tong en het gehemelte maken de luchtwegen veel nauwer en kleiner", zegt slaapgeneeskunde-expert Neeraj Kaplish, directeur van de Sleep Labs en klinisch universitair hoofddocent neurologie aan de Universiteit van Michigan in Ann Arbor.
Geslacht en leeftijd: Hoewel slaapapneu op elke leeftijd kan voorkomen, zelfs bij jonge kinderen, hebben oudere mensen een grotere kans op slaapapneu. Mannen lopen ook een groter risico dan vrouwen, aldus slaapexpert Kaplish. "Dit kan te maken hebben met vetverdeling en hormonen."
Anatomische kenmerken : Vergrote amandelen, neusamandelen, retrognathie of een kleine kaak en scoliose van het neustussenschot zijn enkele oorzaken van slaapapneu.
Geschiedenis van slaapapneu: Mensen van wie een naaste familielid obstructief slaapapneu heeft, lopen een groter risico om dit zelf te ontwikkelen.
Diabetes: Uit onderzoek bleek dat mensen met diabetes type 2 48% meer kans hadden om slaapapneu te ontwikkelen dan mensen zonder diabetes. Insulineresistentie bij diabetes kan het risico op apneu verhogen, terwijl ontstekingen door slaapapneu het risico op diabetes kunnen verhogen. Zo ontstaat een vicieuze cirkel.
Roken: Roken leidt tot ontstekingen in de bovenste luchtwegen, wat van invloed kan zijn op de ademhaling en op de communicatie van de hersenen met de spieren die de ademhaling regelen.
Hoe slaapapneu het lichaam beïnvloedt
Mensen met slaapapneu hebben last van vermoeidheid, concentratieproblemen en geheugenverlies. Ze slapen vaak overdag, terwijl de structuur en de slaapfasen niet naar behoren verlopen. De diepe slaap, tevens de vierde fase (REM-slaap) (Rapid Eye Movement), ontspant alle spieren, behalve die welke de ogen, het hart en de ademhaling aansturen. Spierverlamming heeft ernstige gevolgen voor mensen met slaapapneu, omdat de luchtwegen geblokkeerd raken en de patiënt gedwongen wordt terug te vallen in de lichtere slaapfasen van voorheen. Het niet bereiken van de REM-slaap heeft niet alleen gevolgen voor de fysieke, maar ook voor de mentale gezondheid.
Angst, depressie. Het onderbreken van de REM-slaap en terugkeren naar een lichtere slaapfase leidt tot een toename van stresshormonen en een verslechtering van de stemming. Slechte slaap verzwakt het systeem van neurotransmitters zoals dopamine, een tekort hieraan kan leiden tot depressieve symptomen en een verminderd geheugen en concentratievermogen.
Hoge bloedglucosewaarden . Onderzoek heeft aangetoond dat slaapapneu verband houdt met diabetes type 2 vanwege insulineresistentie. Mensen met diabetes type 2 en slaapapneu vinden het moeilijker om hun diabetes te behandelen.
Een laag zuurstofgehalte in het bloed. Frequente ademhalingsonderbrekingen tijdens de nacht verlagen het zuurstofgehalte in het bloed. Bij mensen met astma verergert slaapapneu hun toestand.
Hypertensie en hartcomplicaties. Uit onderzoek is gebleken dat slaapapneu gepaard gaat met hartritmestoornissen. Dit hangt uiteraard af van de ernst van het obstructieve slaapapneusyndroom. De meest voorkomende hartcomplicatie bij mensen met obstructief slaapapneusyndroom is atriumfibrilleren. De belangrijkste oorzaken hiervan zijn bloeddrukschommelingen en hypoxemie.
Cholesterolverhoging. Volgens de onderzoeksresultaten van de universiteit, gepubliceerd in het tijdschrift Respirology, hebben mensen met ernstige slaapapneu een verhoogd risico op een hoger totaal LDL-cholesterol, verhoogde triglyceriden en een lager HDL-cholesterol. Het onderzoek werd uitgevoerd onder 8592 Europeanen en het is belangrijk om te vermelden dat ze geen eerdere diagnose van een hoog cholesterol hadden en er geen medicatie voor gebruikten. De resultaten van het onderzoek onderstrepen het belang van de behandeling van slaapapneu.
Onderdrukking van het immuunsysteem. Het is een algemeen gegeven dat goede en voldoende slaap, vooral bij kinderen, bijdraagt aan de versterking en bescherming van het immuunsysteem. Tijdens de slaap produceert het immuunsysteem antistoffen tegen verschillende virussen en infecties. Ook wordt tijdens de slaap groeihormoon aangemaakt, wat noodzakelijk is voor mensen die zich nog in de ontwikkelingsfase bevinden, zoals kinderen.
Obesitas. Obesitas kan niet alleen een gevolg zijn van slaapapneu, maar ook een factor zijn bij het ontstaan van het syndroom. Mensen met overgewicht en veel vet in de nek hebben een grotere kans op obstructief slaapapneu. Slaapgebrek en vermoeidheid leiden tot stofwisselingsstoornissen, zoals honger, een toegenomen trek in eten, met name vet en suiker.
Behandeling van slaapapneu
De diagnose slaapapneu moet in eerste instantie worden gesteld door uw longarts en na een slaaponderzoek, zodat u de juiste behandeling kunt volgen, afhankelijk van de ernst van het syndroom. De meest effectieve en betrouwbare niet-invasieve behandeling voor obstructief slaapapneu is het gebruik van een CPAP-apparaat (Continuous Positive Airway Pressure) . Hoe werkt een CPAP-apparaat?
traumacare.gr/blog/2024-01-18/images/65a8f71d7218a47d1e990583c9c67424d369f3414728e.webp">
Het CPAP-apparaat wordt aangesloten op een stopcontact en naast uw bed geplaatst. Een slang verbindt het apparaat met een masker dat uw neus of mond bedekt en dat u tijdens uw slaap draagt. Het CPAP-apparaat blaast een constante luchtstroom door het neusmasker dat u draagt. De luchtstroom van het CPAP-apparaat helpt uw luchtwegen open te houden, waardoor u minder (of helemaal niet) snurkt en beter slaapt.
Omdat CPAP-therapie doorgaans zeer effectief is bij obstructief slaapapneu, kan het niet verlichten van de symptomen erop wijzen dat de patiënt mogelijk centrale slaapapneu heeft. In dat geval kunt u een ander type apparaat voor luchtwegdruk gebruiken, zoals een BiPAP -apparaat. Een BiPAP-apparaat werkt op dezelfde manier als een CPAP-apparaat, met als enige verschil dat het niet constant dezelfde, constante luchtdruk levert. Het BiPAP-apparaat daarentegen blaast lucht af met een hogere druk tijdens het inademen tijdens de slaap en een lagere druk tijdens het uitademen tijdens de slaap. Er is ook een ander type apparaat voor luchtwegdruk dat de druk automatisch aanpast tijdens uw slaap (auto-CPAP). Een andere optie zijn orale hulpmiddelen, die zijn ontworpen om de keel open te houden. CPAP-therapie is echter betrouwbaarder dan orale hulpmiddelen. Andere behandelingen voor obstructief slaapapneu die uw arts kan aanbevelen, zijn invasief.