Hypertrofische littekens zijn niet gevaarlijk of pijnlijk, maar vormen voor veel mensen een cosmetisch probleem. De wetenschap blijft ze bestuderen, omdat de exacte oorzaak van hun ontstaan nog niet is gevonden. Er zijn echter diverse behandelingen die de grootte en het uiterlijk ervan kunnen minimaliseren.
Als u op zoek bent naar een manier om zo snel mogelijk van een hypertrofisch litteken af te komen of te stoppen, kies dan voor siliconen gel en -pleisters. De overgrote meerderheid van de onderzoeken laat namelijk een verbetering zien van 65% tot 90%.
Wat is een hypertrofisch litteken?
Littekenvorming kunnen we niet vermijden, omdat het een wezenlijk onderdeel is van het wondgenezingsproces.
Om een litteken te vormen, moet er schade zijn opgetreden in de diepere huidlagen, waardoor zowel de structuur als de functionaliteit veranderen. Diepe wonden leiden dus tot littekens . Het littekenweefsel dat ontstaat, verschilt aanzienlijk in kwaliteit en textuur ten opzichte van het omliggende huidweefsel in het wondgebied.
Tijdens de laatste fase van normale wondgenezing produceert en deponeert ons lichaam collageen in het littekengebied. Vaak is er echter, om nog onbekende redenen, sprake van overproductie van collageen door fibroblasten, waardoor de gevormde littekens hypertrofisch worden en zich vervolgens kunnen ontwikkelen tot keloïden .
Functies
- Hypertrofische littekens zijn verheven of steken lichtjes (niet meer dan 4 millimeter) uit boven de normale huid.
- Ze overschrijden nooit de grenzen van de oorspronkelijke laesie, dat wil zeggen, ze reiken niet voorbij het traumatische oppervlak.
- Meestal zijn ze huidkleurig, maar soms zijn ze iets rood of donkerder.
- Ze zijn asymptomatisch, volkomen pijnloos en gaan nooit gepaard met jeuk (jeuk).
- Ze verdwijnen zelden vanzelf zonder behandeling.
Wat is de oorzaak?
Over het algemeen kunnen we niet voorspellen of een verwonding tot een hypertrofisch litteken zal leiden. Wat echter wel is waargenomen en waar alle studies het over eens zijn, is dat de kans op het ontwikkelen van een hypertrofisch litteken groter is bij mensen die in het verleden een hypertrofisch litteken hebben gehad.
Meer specifiek speelt genetische aanleg mogelijk de meest doorslaggevende rol, aangezien het feit dat hypertrofische littekens en keloïden 15 keer vaker voorkomen bij mensen met een donkere huid, wijst op genetische invloeden. Ze komen ook vaker voor bij vrouwen. Er is echter nog geen gen geïdentificeerd dat ze in verband brengt.
Meestal ontstaat een hypertrofisch litteken na:
Hoewel ze op elke leeftijd kunnen voorkomen, ontwikkelen ze zich meestal tijdens en na de puberteit en komen ze zelden voor bij jonge kinderen en ouderen. Dit kan te wijten zijn aan het feit dat de huid van jonge mensen elastischer is dan die van oudere mensen.
Ze worden ook in verband gebracht met endocriene factoren, aangezien de menopauze zorgt voor het verdwijnen van hypertrofische littekens en keloïden, terwijl tijdens de zwangerschap het tegenovergestelde gebeurt.
Als het een postoperatief litteken betreft, speelt de vaardigheid van de chirurg ook een belangrijke rol. De omvang en de richting ten opzichte van de huid kunnen namelijk de ontwikkeling van een hypertrofisch litteken tot een postoperatief litteken bevorderen.
Uiteraard blijft de wetenschap onderzoek doen naar een volledige en grondige verklaring voor hypertrofische littekens .
