De oplossing voor veel mensen die lijden aan blaasproblemen, waardoor plassen onmogelijk of problematisch wordt, is intermitterende katheterisatie . En omdat het een vrij eenvoudige procedure is, kunnen de meeste mensen dit zelf doen, met volledige veiligheid, met behulp van zelfbevochtigende katheters .
In het begin voelen veel mensen zich angstig of vinden ze het een beetje moeilijk, maar door de instructies van de arts en het verplegend personeel te volgen en natuurlijk door dagelijks te oefenen, kunnen miljoenen mensen al snel weer volledige controle over hun blaas krijgen. Ze worden daardoor helemaal onafhankelijk, maar tegelijkertijd wordt het risico op infecties tot een minimum beperkt .
Daarom is intermitterende zelfkatheterisatie iets dat zelfs heel jonge kinderen dagelijks doen, zonder hulp van hun ouders.
De Actreen-serie intermitterende wegwerpkatheters van B Braun is klaar voor gebruik en speciaal ontworpen voor zelfgebruik, zelfs met beperkte behendigheid. Ze zijn voorgecoat met een uniek hydrofiel glijmiddel en bieden comfort, flexibiliteit en een hoge mate van hygiëne, zonder te druppelen.
Altijd met de mogelijkheid tot distributie via EOPYY en het toesturen van gratis monsters . Voor meer informatie kunt u bellen naar 2311286262 .
Wat is intermitterende katheterisatie?
Bij intermitterende katheterisatie wordt een steriele katheter ingebracht en voorzichtig via de plasbuis in de blaas gebracht om de urine af te voeren naar het toilet of een opvangbak of -zak. Wanneer de urinestroom stopt, is het verstandig de katheter iets te verplaatsen, omdat er mogelijk meer urine in zit. Zodra de blaas leeg is, wordt de katheter verwijderd en uiteraard wordt dit proces meerdere keren per dag herhaald, meestal vier tot zes keer.
Intermitterende katheterisatie werd begin jaren zestig voor het eerst toegepast volgens de steriele techniek , dat wil zeggen onder volledig gesteriliseerde omstandigheden en alleen door medisch en verplegend personeel.
In de jaren zeventig, vooral in de Verenigde Staten, ontwikkelde de schone techniek zich en kreeg deze de voorkeur. Deze techniek omvatte het gebruik van handschoenen en het hergebruiken van dezelfde katheter voor meerdere katheterisaties. Tussen gebruik door werd de katheter gedrenkt in een antiseptisch middel of gewassen met water en zeep.
Dankzij de eenvoud van Clean Intermittent Catheterization ( CIC ) konden patiënten de procedure zelf uitvoeren, en zo ontstond Intermittent Self-Catheterization ( ISC ). De patiënt katheteriseert zichzelf met blote handen, na deze eerst te hebben gewassen met water en zeep.
In 1990 heeft Europa de aseptische techniek ingevoerd die wegwerpkatheters omvat waarbij de gebruiker ze niet aanraakt, omdat
- zijn zodanig verpakt dat de verpakking gebruikt kan worden om de katheter vast te houden tijdens het inbrengen
- bevinden zich in een beschermende behuizing en zijn klaar voor gebruik (bijv. voorgesmeerd, hydrofiel, zelf-smerend )
Het enige dat u hoeft te doen, is uw handen en geslachtsdelen te wassen met gewone zeep.
Wie heeft baat bij het gebruik van intermitterende katheters?
Verschillende gezondheidsproblemen kunnen urineretentie, incontinentie en andere ernstige blaasproblemen veroorzaken, die kunnen leiden tot verdere nierschade. Hieronder staan de meest voorkomende gevallen waarin intermitterende katheterisatie gebruikelijk is.
- Blaasoperatie
- Tumoren van het centrale zenuwstelsel (astrocytoom)
- Goedaardige prostaathyperplasie
- Multiple sclerose (MS)
- Neurogene blaasfunctiestoornis (neurogene blaas) veroorzaakt door hersenverlamming, de ziekte van Parkinson, spina bifida, myelodysplastische syndromen of letsels aan het ruggenmerg
- Cerebraal
- Perifere neuropathie (bijv. door diabetes mellitus)
- Urine-incontinentie
- Urineretentie
- Urethrale strictuur
- Fistels
- Cauda equina-syndroom
- Constipatie
Wat zijn de voordelen van wegwerpkatheters?
Al jarenlang geven artsen en patiënten de voorkeur aan wegwerpkatheters voor intermitterende katheterisatie en zelfkatheterisatie , vooral omdat dit de normale functie van de blaas nabootst.Regelmatige en tijdige katheterisatie voorkomt dat de blaas uitzet. Bovendien helpt het ontbreken van een permanente katheter mogelijke infecties te verminderen en zorgt het ervoor dat de patiënt een normaal en actief leven kan leiden .
Uit alle recente onderzoeken blijkt dat hergebruik van katheters gepaard gaat met een hoger risico op urineweginfecties ( Krassioukov et al. 2018 ). Hydrofiele wegwerpkatheters daarentegen verminderen het optreden van urineweginfecties aanzienlijk ( DeFoor et al. 2018 ) en gaan gepaard met betere gezondheidsresultaten voor patiënten.
Intermitterende katheterisatie vermindert de kans op complicaties aanzienlijk, zoals:
- urineweginfectie
- lekkage
- verstopping
- blaaskrampen
vooral bij gebruik van zelf-smerende wegwerpkatheters .
Mogelijke problemen bij intermitterende zelfkatheterisatie
De belangrijkste zorg is het juiste beheer van de vochtinname. De algemene regel is dat de blaas niet met meer dan 500 ml mag worden gevuld en daarom wordt katheterisatie elke 4 tot 6 uur aanbevolen. Dit schema moet uiteraard worden aangepast aan de vochtinname, dat wil zeggen wanneer u weet dat u 500 ml vocht heeft ingenomen. Het is belangrijk om te weten dat dranken met cafeïne of alcohol de hoeveelheid urine die door het lichaam wordt geproduceerd, verhogen.
Uiteraard is uw uroloog degene die na een urodynamisch onderzoek alle parameters zal bepalen en het juiste katheterisatieschema zal bepalen .
Zoals reeds vermeld, kan zelfkatheterisatie in eerste instantie tijdrovend lijken of kunnen er kleine moeilijkheden optreden tijdens het aanbrengen, maar al snel verandert het in een uiterst eenvoudig proces. Uiteraard moet men de handen functioneel kunnen gebruiken. De aanwezigheid van urethrale stricturen en obesitas maken het echter vaak moeilijk om intermitterende zelfkatheterisatie correct uit te voeren.
Ten slotte bestaat er altijd een risico op infecties, maar dit is aanzienlijk lager dan bij een Foley-verblijfskatheter .